کمک‌های مالی به روش‌های عمده

پس از تجربه مستقیم نقش حیاتی Oak Valley Health ترزا، در طول مسیر سلامت خانواده‌اش، در بیمارستان مارکهام استوفویل (MSH)، وقت، انرژی و فعالیت‌های بشردوستانه خود را وقف کرده است تا اطمینان حاصل شود که بیمارستان همچنان به ارائه مراقبت‌های استثنایی برای نسل‌های آینده ادامه می‌دهد.

مراقبت با کیفیت در نزدیکی خانه

ترزا و والدینش در سال ۱۹۷۳ به مارکهام نقل مکان کردند. ترزا به یاد می‌آورد: «در آن زمان، خط نهم فقط یک جاده خاکی دو بانده بود و هیچ بیمارستانی در مارکهام وجود نداشت.»

ترزا پس از نقل مکان اولیه به دلیل دانشگاه، در سال ۲۰۰۶ به مارکهام بازگشت. در آن زمان، پدرش در بیمارستان MSH تحت درمان سرطان بود. خوشبختانه، او به طور کامل بهبود یافت. در آن زمان بود که ترزا متوجه شد داشتن بیمارستانی در نزدیکی خانه با چنین کادر و پزشکان ماهری چقدر مهم است.

این درک در طول سال‌ها چندین بار برای ترزا و والدینش تقویت شد. در سال ۲۰۱۳، مادر ترزا برای عمل جراحی در بیمارستان MSH بستری شد. اگرچه همیشه زمانی که یکی از والدینش در بیمارستان بستری بود، دوران سختی را سپری می‌کرد، اما ترزا در MSH احساس راحتی و اعتماد می‌کرد. هر دو والدین ترزا از آن زمان فوت کرده‌اند و او مراقبت‌های عالی که از پزشکان و متخصصان مراقبت‌های بهداشتی MSH دریافت می‌کردند را به خاطر می‌آورد.

او می‌گوید: «من معتقدم که کیفیت مراقبت‌های بهداشتی موجود در یک جامعه با کیفیت کلی زندگی آن - با توانایی آن برای رشد و شکوفایی - گره خورده است. والدین من هم همین را باور داشتند.»

یه نیروی محرکه تو راهه!

وقتی پدر ترزا در سال ۲۰۱۷ در بیمارستان MSH بستری شد، دوران نقاهت پس از جراحی او منجر به بستری طولانی مدت چهار ماهه شد. ترزا اخیراً به عنوان یک مشاور مدیریت پروژه فناوری اطلاعات خوداشتغال بازنشسته شده بود و در مدت بستری بودن پدرش در بیمارستان، به مدافع سرسخت او تبدیل شد. در همان تابستان، Oak Valley Health برنامه داوطلبانه مشارکت در تجربه بیمار (PEP) راه‌اندازی شد. PEPها داوطلبان متخصصی هستند که به روش‌های مختلفی با به اشتراک گذاشتن دیدگاه‌ها، نظرات و ارائه نظرات در مورد تصمیماتی که کیفیت مراقبت را بهبود می‌بخشند، به ارائه یک تجربه فوق‌العاده برای بیمار کمک می‌کنند.

ترزا می‌گوید: «پدرم مرا تشویق کرد که در برنامه داوطلبانه PEP ثبت‌نام کنم و من هرگز به عقب نگاه نکرده‌ام. این برنامه به گونه‌ای ساختار یافته است که به من اجازه می‌دهد در پروژه‌ها و گروه‌های کاری شرکت کنم، که واقعاً از آن لذت می‌برم.»

تا به امروز، ترزا داوطلبانه وقت، انرژی و تخصص حرفه‌ای خود را در اختیار برنامه PEP قرار می‌دهد.

کمک‌های مالی به میراث: سرمایه‌گذاری برای آینده

ترزا در طول این سال‌ها شاهد گسترش بیمارستان برای برآوردن نیازهای رو به رشد جامعه‌ای بوده است که به آن خدمت می‌کند. ترزا می‌گوید: «سال‌هاست که من و والدینم به بیمارستان کمک‌های مالی کرده‌ایم. پس از فوت پدرم، تصمیم گرفتم در وصیت‌نامه‌ام، بخشی از آن را به بنیاد MSH اختصاص دهم.»

کمک‌های مالی برای MSH بسیار مهم هستند و بیمارستان را قادر می‌سازند تا ضمن همگام شدن با فناوری‌های نجات‌بخش - امروز و برای نسل‌های آینده - به ارائه مراقبت‌های با کیفیت ادامه دهد. از آنجا که بودجه دولتی نمی‌تواند تمام نیازهای اولویت‌دار MSH را پوشش دهد، اهداکنندگانی مانند ترزا تفاوت قابل توجهی در شکل‌دهی به چشم‌انداز آینده مراقبت‌های بهداشتی ایجاد می‌کنند. کمک‌های مالی در هر اندازه‌ای برای آینده بیمارستان ما ضروری است و تضمین می‌کند که کارکنان MSH بتوانند به ارائه مراقبت‌های استثنایی مورد نیاز جامعه ما ادامه دهند.

ترزا می‌گوید: «با اهدای این میراث، امیدوارم که بیمارستان به ارائه مراقبت‌های باکیفیت ادامه دهد و بتواند در پیشرفت‌های آینده در حوزه مراقبت‌های بهداشتی مشارکت داشته باشد.»

ماه مه در کانادا، ماه «میراثی از خود به جا بگذار» است، زمانی برای برجسته کردن تأثیر ارائه کمک‌های خیریه که مراقبت مادام‌العمر از جامعه رو به رشد، رو به پیری و متنوع ما را تضمین می‌کند. نامگذاری بنیاد MSH در وصیت‌نامه‌تان، عملی قدرتمند در جهت بخشش است.