در مرکز مراقبت

گوش دادن به نگرانی ها

هنگامی که دایانا برای اولین بار در ژانویه 2022 با دکتر پالیستر ملاقات کرد، نگرانی های خود را در مورد نظارت بر توده هر شش ماه - همانطور که در ابتدا توسط پزشک خانواده اش توصیه می شد - به ویژه با توجه به درمان باروری نهایی اینده و تشخیص سرطان بعدی ممکن است در صورت باردار شدن او باشد. او نگران بود که توده واقعا رشد کند و درخواست کرد که ان را حذف کند. "من نمی دانستم که ایا من بیش از حد واکنش نشان دادم یا اضطراب بود،" او اشاره می کند.

با این حال، دکتر پالیستر با ترس دایانا همدردی میکرد. او موافقت کرد که ان روز توده را بردارد و ان را برای ازمایش بفرستد. "من گفتم مشکلی نیست، بیایید فقط ان را انجام دهیم. من بسیار شگفت زده شدم که سرطان بود، اما تجربه من این است که شما هرگز نمی دانید. " "اگر کسی می گوید، "این احساس درست نیست،" من چه کسی هستم که بگویم ان را نگه دارید؟ و من خیلی خوشحالم که به او گوش دادم و همه چیز را در نظر گرفتم. "

دایانا این خبر را دریافت کرد که مرحله اول سرطان تهاجمی پستان داکتال یک روز قبل از تولد 40 سالگی اش است که فقط یک هفته پس از لامپکتومی او بود. او به یاد می اورد که در اتاق معاینه نشسته بود، اشک هایش را از چشمانش پاک می کرد و فکر می کرد که چگونه دوستش به او اطمینان داده است که دکتر پالیستر از او مراقبت می کند.

اگر دایانا به مرکز بهداشت پستان در MSH ارجاع نشده بود، احتمالا مجبور بود به یک پزشک مراجعه کند، ماموگرافی یا سونوگرافی انجام دهد، منتظر نتایج باشد، سپس نمونه برداری کند و منتظر نتایج باشد - همه در کلینیک های مختلف - که برای هر فرد اضطراب اور است. این فرایند طولانی و پیچیده چیزی است که دکتر پالیستر را در سال 2007 به حمایت از مراقبت بیمار محور در MSH و ایجاد یک مدل یک مرحله ای برای مراقبت از سرطان پستان تشویق کرد.