چگونه دوراندیشی یک پزشک جان استیون فنستر را نجات داد

دو هفته بعد، استیون تحت عمل جراحی قرار گرفت. دکتر شیخ بار دیگر از سیستوسکوپ استفاده کرد، اما این بار از آن برای برداشتن تومور استفاده کرد. سپس داروهای شیمی درمانی را مستقیماً به ناحیه مورد نظر تزریق کرد تا از رشد مجدد تومور جلوگیری شود.

استیون گفت: «با خبر موفقیت کامل عمل از خواب بیدار شدم. به لطف دوراندیشی دکتر پون، سرطان من زود تشخیص داده شد. شانس بهبودی کامل من عالی بود. من از دکتر پون به خاطر تحمل آن همه سختی در اورژانس در آن روز بسیار سپاسگزارم. او قهرمان مطلق من است.»

این تجربه همچنین تأثیر عمیقی بر دخترش گذاشت، که در طول بهبودی او در بیمارستان MSH کنار تختش نشسته بود. کیرا گفت: «من عاشق این بودم که در محیط بیمارستان باشم و مراقبت فوق‌العاده‌ی کارکنان از پدرم را تماشا کنم. من تا جایی که می‌توانستم کمک کردم و وقتی کیسه‌ی سرم پدرم خالی بود، به پرستاران اطلاع می‌دادم.»

آن موقع بود که فهمید می‌خواهد با بقیه عمرش چه کار کند. او گفت: «بدون شک می‌دانستم که می‌خواهم جان بیماران خودم را نجات دهم و از آنها مراقبت کنم و به آنها لحظات بیشتری از زندگی بدهم تا با خانواده‌شان بگذرانند.»

استیون پس از بهبودی، نامه‌ای برای دکتر پون فرستاد و از او به خاطر نجات جانش تشکر کرد.

دکتر پون در مورد کارش در اورژانس گفت: «این فقط شغل ما نیست، بلکه رسالت اکثر ماست. وقتی می‌شنویم که حال بیماران خوب است، به ما یادآوری می‌کند که چرا به اینجا می‌آییم و شیفت‌های طولانی شب را انجام می‌دهیم. این یادآوری دوست‌داشتنی است.»

دو سال بعد، دکتر پون بار دیگر استیون را در اورژانس درمان کرد - این بار برای شکستگی مچ دست. استیون گفت: «او مرا به یاد آورد و گفت که آنقدر از نامه من متأثر شده که آن را در دفترش چسبانده است. این لحظه فراموش‌نشدنی دیگری بود که در MSH تجربه کردم.»

استیون حالا هشت سال است که از سرطان رهایی یافته و کیرا فعالانه برای دانشگاه‌های پزشکی درخواست می‌دهد.

استیون گفت: «با هر جشنی، به این فکر می‌کنم که چقدر خوش‌شانس هستم که اینجا هستم - به لطف دکتر پون، دکتر شیخ و هر کسی که در MSH از من مراقبت کرد. همچنین به تعهد مداوم MSH برای سرمایه‌گذاری در تجهیزات و فناوری‌های جدید فکر می‌کنم تا بتوانند به ارائه مراقبت‌های استثنایی در نزدیکی خانه به ما ادامه دهند.»