دکتر جی. جین رابرتز

دکتر جی. جین رابرتز، که در خانواده‌اش با بیش از یک متخصص پزشکی بزرگ شده است، می‌گوید: «زنان الهام‌بخش زیادی در گذشته به من کمک کرده‌اند تا به جایی که هستم برسم.»

مادربزرگ دکتر رابرتز جراح بود و مادرش متخصص اطفال. وقتی او در سنین پایین تصمیم گرفت که «دکتربازی» را به مراقبت از بیماران نیز تبدیل کند، مادرش منبع خرد و تشویق او بود. او به یاد می‌آورد: «او الگوی بسیار خوبی برای این بود که «اگر واقعاً می‌خواهی کاری را انجام دهی، کار سختی است».

دکتر رابرتز پس از اخذ مدرک پزشکی، بیمارستان‌های مختلفی را بررسی کرد تا اینکه خانه حرفه‌ای خود را در ... یافت. Oak Valley Health بیمارستان مارکهام استوفویل (MSH). او توسط یک زن فوق‌العاده دیگر، دکتر دیپا گروال، متخصص اطفال، به MSH معرفی شد، کسی که انرژی و اشتیاق او باعث شد دکتر رابرتز بخواهد به تیم بپیوندد. دکتر رابرتز می‌گوید: «از همان ابتدا، محیط فوق‌العاده‌ای بود. حمایت‌کننده، دوست‌داشتنی و بنابراین متمرکز بر ارائه بهترین مراقبت ممکن از بیمار.»

دکتر رابرتز از هفت سال پیش که به MSH پیوست، نقش محوری در توسعه کلینیک‌های تخصصی مراقبت از کودکان از ابتدا تا انتها، از جمله کلینیک حذف و کلینیک سبک زندگی کودکان که به افزایش بار چاقی دوران کودکی می‌پردازند، ایفا کرده است. دکتر رابرتز می‌گوید: «صادقانه می‌توانم بگویم که تقریباً هر سال، یک سرمایه‌گذاری جدید و هیجان‌انگیز برای بخش کودکان انجام شده است.»

او با لبخند می‌گوید: «روزهای من این‌طور است، اسکیت‌هایت را بپوش و برو . من عاشق این هستم که بیمارانم از نقاط مختلف جهان، با پیشینه‌های مختلف، حتی ایدئولوژی‌های مختلف می‌آیند، و این موضوع هیچ تفاوتی در مراقبت از بیمار ایجاد نمی‌کند - بلکه تعامل را غنی‌تر می‌کند.»

جامعه پویای MSH شامل اهداکنندگانی است که فراتر از وظیفه خود برای بهبود مراقبت از بیمار تلاش می‌کنند. دکتر رابرتز به سرعت سخاوت آنها و تفاوتی که در تضمین تجهیز بیمارستان به منابع و امکانات استثنایی ایجاد می‌کند را برجسته می‌کند. او می‌گوید: «بسیاری از مردم متوجه میزان حمایتی که مستقیماً از سوی افراد خصوصی و همچنین شرکت‌ها صورت می‌گیرد، نیستند.»

انتخاب شدن به عنوان قهرمان MSH افتخار ویژه‌ای برای دکتر رابرتز است. او این را فرصتی برای الهام بخشیدن به جامعه برای ایجاد تأثیر مثبت در مراقبت‌های بهداشتی، برای نسل‌های آینده، می‌داند.

او می‌گوید: «من می‌توانم داستانم را تعریف کنم و توضیح دهم که چرا عاشق کار کردن در اینجا هستم. شاید این باعث شود کسی بیشتر از بیمارستان حمایت کند. شاید یک دانش‌آموز دبیرستانی را ترغیب کند که به طب اطفال به عنوان یک حرفه فکر کند و سپس افراد خوب بیشتری برای به عهده گرفتن میراث بعدی پیدا کنیم.»