معجزه کوچک ما بیمارستان ما

از این تراژدی، جان و همسرش جویی عشق را پیدا کردند. و در همان بیمارستانی که غم و اندوه یک بار انها را با هم متحد کرد، انها از دختر کوچکشان، سفر و شروع یک داستان جدید به عنوان یک خانواده استقبال کردند.

خانواده Salmingo سابقه طولانی با بیمارستان Markham Stouffville (MSH) دارند و بهترین لحظات و سخت ترین لحظات خود را در بیمارستان تجربه می کنند.

دیانا سالمینگو به مدت 30 سال به عنوان پرستار ثبت شده (RN) در MSH کار می کرد. پس از بازنشستگی، او برای کمک به شروع پاندمی COVID-19 بازگشت و از ان زمان بازنشسته شده است - دوباره. دخترش، جوانا، قبل از مرگ غم انگیزش در MSH مراقبت می شد. و پسرش جویی و همسرش، جان، تصمیم گرفتند فرزند خود را در مرکز خانواده Stollery MSH برای زایمان و کودکان داشته باشند.

دایانا می گوید: "من خاطرات ویژه زیادی از دخترم جوانا دارم." او یک فرد دلسوز بود که همیشه دیگران را در اولویت قرار می داد. شانه ای برای گریه کردن بود. در یک روز بد، او مرا در اغوش می گرفت و می گفت: "همه چیز درست خواهد شد."

اما یک شب، در تابستان 2018، همه چیز خوب نبود.

جوانا ناخواسته یک دسر حاوی شیر بادام هندی خورده بود که باعث واکنش الرژیک شدید شد. او همیشه یک EpiPen را با خود حمل می کرد و ان شب از ان استفاده می کرد، اما کار نمی کرد.

"من دیدم صورت خود را به عنوان گلو خود را بسته شد، می گوید:" برادر جوانا، جوی. "من مادرمان را دیدم که CPR را انجام داد در حالی که من دیوانه وار با 911 تماس گرفتم." زمانی که امدادگران قلب جوانا را دوباره تپش دادند، مغز او حداقل ۱۵ دقیقه از اکسیژن محروم بود.

برای بیش از دو هفته، انها در کنار تخت جوانا در بخش مراقبت های ویژه (ICU) در MSH نشستند و برای بیدار شدن او دعا کردند. جوانا 17 روز بعد درگذشت. اون 30 سالش بود

جویی می گوید: "از دست دادن جوانا یکی از ویرانگرترین لحظات زندگی خانواده من بود." اما ما به تنهایی با ان مواجه نشدیم. کارکنان فوق العاده در ICU مراقبت های عالی از خواهر من گرفته شده بود. انها او را راحت نگه داشته بودند در حالی که انها از نزدیک وضعیت او را تحت نظر داشتند. انها هم از ما مراقبت میکردند. اگر میتوانستم هر یک از انها را در اغوش بگیرم، این کار را میکردم. کارکنان برای یکی از بدترین لحظات زندگی ما انجا بودند و مانند خانواده شده بودند.

پس از اینکه جوانا از حمایت حیاتی خارج شد، کلیه ها، کبد و قلب او برای نجات جان بیشتر اهدا شد. او می گوید: "من با دانستن اینکه قلب خواهرم امروز همچنان می تپد، ارامش می یابد."

اما داستان انها به همین جا ختم نمی شود.

قبل از مرگ خواهرش، جویی یک ایمیل از یکی از دوستان دوران کودکی جوانا، جان، دریافت کرد که شنیده بود جوانا در بیمارستان است و می خواهد کمک کند.

جویی حدود ۱۵ سال بود که جان را ندیده بود تا اینکه به کنار تخت جوانا امد. روزی بود که دوباره جان را دیدم و این جایی است که سفر ما با هم اغاز می شود.

همانطور که این دو زمان بیشتری را با هم می گذراندند، ناهار به شام تبدیل شد. با مرگ او، خواهرم من و جان را به هم رساند. عشق ما از خاطرات جوانا رشد کرد، "او می گوید.